23 marca 2018 – Spotkanie z podróżnikiem
admin 7 lat temu OrganizacyjneSzlachetne dzikusy, zaginione miasta, zniewalająca przyroda nietknięta ludzką stopą – Amazonia od zawsze była źródłem porywających wizji i wyobrażeń. Jaka jest naprawdę w XXI w.? Czy pozostały jeszcze miejsca zachwycające swoim dzikim pięknem i nieokiełznanym żywiołem?
Dnia 20 marca 2018 roku naszą szkołę ponownie odwiedził podróżnik z grupy „Trzask” – pan Grzegorz Chachura, jak zawsze na spotkanie przyciągnął ogromną grupę uczniów. Standardowo towarzyszyła nam fantastyczna, przyjemna atmosfera. Mogliśmy poznać szczegóły podróży do Amazonii, największego oraz najbogatszego gatunkowo obszaru na świecie, rozciągającego się na siedmiu milionach km².
Przygotowane zdjęcia pomogły poczuć rewelacyjną energię panującą w tej gorącej części świata – od pierwszego punktu wyprawy – miasta Manaus, aż po oszałamiający widok potężnej Amazonki. Barwny, obrazowy opis ekspedycji do głębi lasów deszczowych wprawił wszystkich w nieprzeciętny nastrój. Szczególnie zaintrygowało przedstawienie realiów panujących wśród tubylców. Choć to ubogie społeczności, najczęściej traktowały przybyłych jak gości specjalnych, pokazując odrobinę swojej kultury i kolorytu. Jednak mieszkańcy indiańskich wiosek są jak nigdy rozdarci między wielowiekową tradycją a kuszącą nowoczesnością. Spotykając turystów systematycznie zaznajamiali się z technologią. Dowiedzieliśmy się, że dyskretnie nikną odizolowane od cywilizacji plemiona. Reporterzy i wysłannicy coraz częściej zapuszczają się w zakazane rejony, gdzie są rezerwaty dla dzikich plemion. Zachowania te wzbudzają niepokój, bo nagły kontakt dzikich z normalnymi ludźmi mógłby poważnie zaszkodzić istnieniu tych pierwszych. Uświadomiliśmy sobie o dotkliwych skutkach rozrostu miast i wycinek lasów tropikalnych.
Podróżnik mistrzowsko przedstawił realia wyprawy: niebezpieczeństwa, jakie mogą spotkać człowieka w dzikiej dżungli, spotkania z tubylcami, a także gwałtowne zmiany pogody i, jakże wrażliwe, dzikie, pociągające piękno puszczy. Opowieści wybornie oddawały ducha Ameryki Południowej i tajemniczej Amazonii – właśnie dlatego cieszyły się pozytywnym odbiorem słuchaczy.
Pana Grzegorza pożegnaliśmy jak zawsze gromkimi brawami. Zdecydowanie mogę ponownie powiedzieć, że nie tylko ja, ale i reszta uczniów ma nadzieję, że spotkanie niebawem się powtórzy.
Joanna Maciocha, II B